Dzień Walki z Wypaleniem Zawodowym

Pomysł na Dzień Walki z Wypaleniem Zawodowym powstał przy kampanii społecznej - Wypalenie Zawodowe na Celowniku, która zorganizowana została przez Związek Przedsiębiorców i Pracodawców. Pojęcie Wypalenia Zawodowego zostało zdiagnozowane w amerykańskiej literaturze psychologicznej w połowie lat 70. Herbert J. Freudenberger, amerykański psychiatra, w autorskim artykule użył określenia wypalenie do oznaczenia stanu wyczerpania jednostki spowodowanego nadmierną ilością zadań. Wypalenie zawodowe może dotyczyć zarówno młodszych, jak i starszych pokoleń. Może definiować je: emocjonalne wyczerpanie, cynizm i depersonalizacja lub obniżone poczucie dokonań osobistych.Obecnie Wypalenie Zawodowe jest zjawiskiem coraz częstszym, a jego skutki dotykają coraz większą liczbę osób. Zjawisko to zyskało szczególnie na aktualności w 2020 r. w kontekście pandemii COVID-19, gwałtownego upowszechnienia pracy zdalnej, a także pogorszenia bezpieczeństwa zawodowego pracowników. Był to czas, kiedy wiele osób straciło cenny work-life balance, gdzie zatarta została granica między życiem prywatnym, a zawodowym. Już w 2019 WHO zaktualizowało wersję Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-11, w której wyszczególniono wypalenie zawodowe jako stan chorobowy.

Przy opisie zjawiska wypalenia zawodowego należy także wspomnieć o jego konsekwencjach. Są one bardzo szerokie i mogą oddziaływać nie tylko bezpośrednio na jednostkę, lecz także na otoczenie, w którym ona funkcjonuje. Najbardziej charakterystyczne i zauważalne to: 
-  spadek jakości pracy, 
- zaburzenia nastroju (nerwice, depresje),
- dolegliwości psychosomatyczne (bóle kręgosłupa, migreny), 
- praca postrzegana jako zagrożenia dla „ja”.

Celem włączenia do kalendarza świąt nietypowych Dnia Walki z Wypaleniem Zawodowym jest:

• podniesienie świadomości i edukowanie społeczeństwa, uświadomienie pracodawcom skali zjawiska oraz przedstawienia dobrych praktyk, a także wezwanie do zadbania o właściwą kulturę pracy,
• wypracowanie oraz promowanie istniejących dobrych praktyk w zakresie dbałości o zdrowie psychiczne pracowników i zapobiegania syndromowi wypalenia zawodowego i dalszych konsekwencji zdrowotnych,
• wdrożenie programów psychoedukacyjnych wspierających proces rozpoznawania wypalenia zawodowego oraz zapobiegania rozwojowi tego syndromu i dalszego przekształcania się w jednostki chorobowe.